Nostradamus - lamus
Ile proroctw jest w Biblii? Podobno około 2500, z czego 2000 bezbłędnych ponieważ już się wypełniły. Nikt jednak nie wie dokładnie ile ich jest, ponieważ sam sposób liczenia sprawia wiele problemów. Najlepiej to wyjaśnić na przykładzie.
Księga Izajasza 53 BT (około 750 lat p.n.e.)
4 Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. 5 Lecz On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie. 6 Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy z nas się obrócił ku własnej drodze, a Pan zwalił na Niego winy nas wszystkich.
Mocne prawda? Tam można lecieć dalej, bo z każdym wersetem robi się ciekawiej, ale wróćmy do sedna. Ile w tym fragmencie jest proroctw? Jeśli potraktujemy to jako całość to jedno. Jeśli podzielić na wersety to trzy. Jeśli policzyć odmienne aspekty to… siedem? Tu się już zaczynają schody, każdy może liczyć inaczej i każdy może swoje podejście argumentować na tysiąc sposobów. Dokładna liczba do niczego nie jest nam potrzebna. Liczba, która Ciebie powinna interesować, to ile wypełnionych proroctw potrzeba, abyś uwierzył w to, że Biblia to nie jest zwykła książka, ale żywe Słowo Boga. Bo potem to już z górki. Na potrzeby tego felietonu zajmiemy się tylko tak zwanymi proroctwami mesjanistycznymi, czyli zapowiedziami przyjścia wyczekiwanego Zbawiciela. Niewiele osób zdaje sobie sprawę ile o Jezusie Chrystusie można wyczytać w Starym Testamencie. Jest on aż nienaturalnie spójny z Nowym, tylko trzeba troszkę poszukać, choć jak na taką kolubrynę i wielkość czcionki to i tak jakoś specjalnie lupy nie potrzeba.
Ewangelia Łukasza 24 Biblia Tysiąclecia
27 I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.
To co? Przyjmujemy wyzwanie? Ile było wiadomo o mesjaszu, zanim ktokolwiek zdołał go poznać? Jakie jest prawdopodobieństwo, że jest nim Jezus Chrystus?
Ludzie muszą podporządkować się regułom wyznaczanym przez czas. Bóg nie. Już w pierwszej księdze w Biblii dostajemy cynk od samego Stwórcy, że Szatan zostanie pokonany. Momentalnie, kiedy Adam i Ewa wystąpili przeciwko Bogu, kiedy postanowili się sprzeciwić jego woli, On już miał plan ich uratowania.
Księga Rodzaju 3:15 BT
Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę.
Dlaczego nie potomstwo Adama i Ewy? Bóg postanowił już tutaj uszczknąć rąbka tajemnicy i zdradzić, że Zbawiciel narodzi się tylko z kobiety, bez jakiejkolwiek pomocy mężczyzny. Słowo „potomstwo” w tym wersie często tłumaczone jest również jako „nasiono”, co jeszcze bardziej uwydatnia sens i wagę tego stwierdzenia. Skoro jesteśmy przy księdze Rodzaju, warto tutaj zwrócić uwagę na biblijne ukryte proroctwa. Genealogie na ogół są dość nudnymi częściami Pisma Świętego, w niektórych jednak miejscach potrafią nieźle zaskoczyć. Każda nazwa w języku hebrajskim ma również swoje znaczenie, na przykład Sara to księżniczka, a Dawid znaczy umiłowany. Prześledźmy więc tak dość szybko znaczenia imion pierwszego rodowodu podanego w Piśmie Świętym. Adam - człowiek, Set – dany, wyznaczony, Enosz - śmiertelny, Kenan – zamieszkanie, Mahalalel – Błogosławiony Bóg, Jared – zstępować w dół, Henoh – nauczać, poświęcać, Matuszelach – jego śmierć przyniesie, Lemech – więzień, lamentujący (upragnione), Noe – pocieszenie, odpoczynek. Co nam wyszło? Dla mniej kumatych podam wprost. Człowiek wyznaczył (sobie) śmiertelne zamieszkanie, Błogosławiony Bóg zstąpi w dół nauczając, jego śmierć przyniesie więźniom (upragnione) pocieszenie (odpoczynek). Niesamowite, prawda? No to podnosimy opadnięte kopary i jedziemy dalej.
Prościej będzie przytaczać proroctwa chronologicznie według życia Zbawiciela, a nie według porządku ksiąg Starego Testamentu. Bóg nie dukał każdemu z proroków ładnie, po kolei, co i jak zrobi zapowiadany mesjasz, ale porozrzucał wskazówki tak, jak puzzle. Przesiejemy sobie w tym felietonie najprostsze z nich i ułożymy ramkę. Kto się chce pokusić o cały obrazek, musi sam zabrać się do lektury Biblii tak, jakby czytał dobrą książkę detektywistyczną. Skupimy się na tych bardziej konkretnych przykładach przepowiadania przyszłości. Bo jak napiszę, że w Starym Testamencie znajdziemy informacje o tym, że Zbawiciel będzie namaszczony przez Boga, będzie sługą Bożym, czy, że będzie wiecznie istniał, to mi tu zaraz jakiś ścisłowiec zaoponuje przerost formy nad treścią. Zatem konkrety, ponderabilia.
Co Bóg postanowił zdradzić na temat narodzin Mesjasza? Zakładam, że wszyscy znają najważniejsze fakty z życia Jezusa Chrystusa i nie muszę podawać wersetów z Nowego Testamentu na dowód, że proroctwa się wypełniły. Zamiast felietonu zrobiłaby się nam tutaj wyliczanka. Dla dociekliwych podam w nawiasach, gdzie daną informacje można znaleźć.
Izajasz 7:14 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (około 750 lat przed narodzeniem Jezusa)
Dlatego sam Pan da wam znak. Oto dziewica pocznie i urodzi syna, i nazwie go Emmanuel. (Mateusz 1:23)
Izajasz 9:6 UBG
Dziecko bowiem narodziło się nam, syn został nam dany. Na jego ramieniu spocznie władza, a nazwą go imieniem: Cudowny, Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Wieczności, Książę Pokoju. (Mateusz 28:18)
Izajasz 11:1 UBG
I wyjdzie gałązka z pnia Jessego, a latorośl z jego korzenia wyrośnie. 2 I spocznie na nim Duch PANA, duch mądrości i rozumu, duch rady i mocy, duch poznania i bojaźni PANA. (Mateusz 1:6, Dzieje 13:22)
Micheasz 5:2 UBG (około 720 lat przed narodzeniem Jezusa)
Ale ty, Betlejem Efrata, choć jesteś najmniejsze wśród tysięcy w Judzie, z ciebie jednak wyjdzie mi ten, który będzie władcą w Izraelu, a jego wyjścia są od dawna, od dni wiecznych. (Mateusz 2:6)
Ks. Wyjścia 13:2 UBG
Poświęć mi wszystko, co pierworodne. Wszystko, co otwiera łono u synów Izraela, tak wśród ludzi, jak i wśród bydła. To należy do mnie. (Łukasz 2:7)
Samo spełnienie powyższych pięciu proroctw już stoi dość wysoko w rachunku prawdopodobieństwa. Cały czas jednak ktoś może zarzucić, że to było przez ludzi ukartowane. Musiał to być pierworodny syn nie córka, musiał pochodzić z pokolenia Judy, a konkretnie z rodu Jessego (ojca Dawida), musiał urodzić się w Betlejem. To by się jeszcze dało zaaranżować, ale żeby dziewica urodziła, to już mocno trzeba by się postarać. Wciąż jednak są tacy, którzy bez piśmiennego zaświadczenia Józefa, obojgu jego rodziców, oświadczenia rodziców Marii oraz ciotecznego stryja ze strony kuzyna prababci, nie uwierzą. No to lecimy z paroma ciekawymi faktami na temat życia Jezusa.
Zachariasz 2:10 UBG (ponad 500 lat przed narodzeniem Jezusa)
Zaśpiewaj i raduj się, córko Syjonu, bo oto przyjdę i zamieszkam pośród ciebie, mówi PAN. (Jan 1:14)
Izajasz 29:18 UBG
Tego dnia głusi usłyszą słowa księgi, a oczy ślepych przejrzą z mroku i ciemności. 19 Cisi jeszcze bardziej się rozweselą w PANU, a ubodzy spośród ludzi rozradują się w Świętym Izraela. (Mateusz 11:5)
Psalm 40:7 UBG
Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę, na początku księgi jest napisane o mnie; 8 Pragnę czynić twoją wolę, mój Boże, a twoje prawo jest w moim wnętrzu. 9 Głosiłem twoją sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu; oto nie powściągałem moich ust; ty wiesz o tym, PANIE. 10 Twojej sprawiedliwości nie kryłem w głębi serca, opowiadałem twoją wierność i zbawienie; nie taiłem twego miłosierdzia i prawdy w wielkim zgromadzeniu. (Hbr 1:8-9)
Psalm 72:12 UBG (ponad 800 lat przed narodzeniem Jezusa)
Ocali bowiem ubogiego, gdy zawoła, i nędznego, który nie ma pomocnika. 13 Zmiłuje się nad ubogim i potrzebującym i wybawi dusze nędzarzy.(Łukasz 7:22)
Psalm 109:4 UBG
Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się za nich modliłem. 5 Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.(Mateusza 5:44)
Jeremiasz 31:33 UBG (ponad 500 lat przed narodzeniem Jezusa)
Ale takie będzie przymierze, które zawrę z domem Izraela po tych dniach, mówi PAN: Włożę moje prawo w ich wnętrzu i wypisze je na ich sercach. I będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. 34 I nikt nie będzie już uczył swego bliźniego ani nikt swego brata, mówiąc: Poznaj PANA, bo wszyscy będą mnie znali, od najmniejszego aż do największego z nich, mówi PAN. Przebaczę bowiem ich nieprawość, a ich grzechów nigdy więcej nie wspomnę.
Tego typu przykładów można znaleźć w Starym Testamencie na pęczki. Wydawać by się mogło, że są dość ogólne. Jednak gdy się je czyta, tylko jedna postać przychodzi na myśl. Te parę wersetów wyjętych pobieżnie z różnych ksiąg, opowiada spójną historię zawierającą ewangelię. Mamy tu całe mnóstwo cytatów, ale muszę przytoczyć kolejny. No jak tu tego nie wkleję, to poważnie, szlak jasny mnie trafi, więc darujcie.
Ewangelia Jana UBG 5:39-40
Badajcie Pisma; sądzicie bowiem, że w nich macie życie wieczne, a one dają świadectwo o mnie. A jednak nie chcecie przyjść do mnie, aby mieć życie.
Jest takie jedno szczególne proroctwo. Dosłownie parę zdań, a zostały na jego temat napisane stosy książek. Był sobie taki jegomość Daniel, ten od lwów, którego proroctwo pozwala obliczyć dokładny dzień objawienia się Zbawiciela. Nic mi się nie omsknęło, poważnie da się to zrobić. Jak wspomniałam powstała niejedna książka na ten temat, wiec postaram się przedstawić najważniejsze aspekty w ogromnym skrócie.
Daniel 9:25 UBG
Dlatego wiedz i zrozum, że od wyjścia nakazu o przywróceniu i odbudowaniu Jerozolimy aż do Księcia Mesjasza będzie siedem tygodni i sześćdziesiąt dwa tygodnie. Zostaną odbudowane ulica i mur, ale w czasach trudnych. 26 A po tych sześćdziesięciu dwóch tygodniach zostanie zabity Mesjasz, lecz nie za siebie. A lud księcia, który przyjdzie, zniszczy miasto i świątynię i jego koniec nastąpi wśród powodzi; i do końca wojny są postanowione spustoszenia.
Nakaz o odbudowaniu Jerozolimy wraz z jej ulicami i murami wydał w dniu 5. marca 445 r. p. n. e. król perski Artakserkses. Szczegółowy opis odbudowy można znaleźć w Księdze Nehemiasza. Co oznacza 7 i 62 tygodnie? Dla Żydów tydzień to może być 7 dni albo 7 lat. Nic tu nie ściemniam ani sobie nie wymyślam, normalnie siódmy rok dla Żydów był tak samo szabatowy, jak siódmy dzień tygodnia. W tym wypadku chodzi o lata, czyli 69 tygodni lat to 69x7=483 lata. W Biblii rok jest liczony zawsze jako 360 dni. Można to zaobserwować, kiedy Mojżesz szczegółowo z matematyczną precyzją opowiada o lekkim zachwianiu pogody i zmianach klimatycznych za jego życia, lub w Księdze Objawienia 11:2-3. Nie jest to żaden błąd, okazuje się, że kiedyś wszyscy tak liczyli, czego dowodem są starożytne kalendarze perskie, indyjskie, babilońskie, asyryjskie, egipskie, chińskie. A więc 483 lata po 360 dni daje razem 173880 dni. No to teraz sobie policzcie. Też wam wyszło 30. Marca 33 r. n. e.? Niesamowite. Tutaj muszę wspomnieć, że oczywiście co znawca, to inaczej rachuje, dlatego możecie się spotkać w różnych książkach ze zbliżonymi lecz nieco innymi datami. Kwestia na przykład jak odnieść się do roku 0 n. e. (Wtedy nie było problemu, bo podział na ery został wprowadzony 500 lat po śmierci Chrystusa). Co ciekawe jednak, jakby nie liczyć, wynik zawsze znajduje się w ramach życia Jezusa. Ale co się odbyło w ten wyprorokowany dzień? Pamiętacie jak pisałam, że w Starym Testamencie można znaleźć całą Ewangelię? No to znów cytat, każdy się pewnie kapnie o jaki dzień chodzi, choć było to napisane miej więcej 520 lat wcześniej, niż miało miejsce.
Księga Zahariasza 9:9 UBG
Raduj się wielce, córko Syjonu! Wykrzykuj, córko Jerozolimy! Oto twój Król przychodzi do ciebie; sprawiedliwy i Zbawiciel, cichy i siedzący na ośle, na oślątku, źrebięciu oślicy.
Tak jest, tak zwana Niedziela Palmowa. Kiedy to faryzeusze się zbiegli i kazali Jezusowi uciszyć tłum, który obwołał go królem i mesjaszem, na co Jezus zgrabnie zripostował, że jak ludzie umilkną to kamienie będą wołać. To już było naprawdę TAK OCZYWISTE. A myślicie, że dlaczego Jezus chodząc z uczniami tak często im powtarzał, żeby jeszcze nie mówili, że to on jest Zbawicielem? Że jego czas jeszcze nie nadszedł? Bo czekał na ten wyprorokowany dzień, umiał liczyć w przeciwieństwie do faryzeuszy. Zapłakał wtedy Pan nad Jerozolimą, bo wiedział, co się z nią stanie. Była to kara właśnie dlatego, że tym, którzy znali Księgę Daniela na pamięć, nie chciało się porobić prostych obliczeń. A może policzyli, tylko nie uwierzyli? Wyłamię się i podam cytat z NT, tym razem prorokuje sam Jezus Chrystus, będąc w Świątyni.
Łukasz 19:43 UBG
Przyjdą bowiem na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Zrównają z ziemią ciebie i twoje dzieci, które są w tobie, i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu, dlatego żeś nie poznało czasu twego nawiedzenia.
I co? I przychodzi rok 70, szast prast, legiony rzymskie zrównały Jerozolimę z ziemią. Co ciekawe Świątynię ponoć chcieli zachować, jednak przez przypadek ktoś ją podpalił i cała doszczętnie spłonęła. A że była pełna złota, które w pożarze się stopiło, skąpi rzymianie przy przeszukiwaniu rozebrali ją do ostatniego kamienia. Rozumiem, że dużo nam tu się teraz podziało, sporo informacji do przetrawienia, ale musicie wziąć głęboki oddech, bo najlepsze dopiero przed nami.
Śmierć Mesjasza w ST jest bez wątpienia zapowiadana najbardziej szczegółowo. Dlaczego? Żeby każdemu niedowiarkowi zamknąć dziub. Za życia człowiek jeszcze by mógł swoimi siłami próbować wypełnić proroctwa. Już pomijam fakt, że musiałby je wszystkie znać, nauczyć wręcz na pamięć i skrzętnie zaplanować, żeby się wyrobić. Już nawet nie wspomnę, że co krok, to trzeba by wykonywać pioniersko dość skomplikowane cuda, których komukolwiek, kiedykolwiek nie udało się powtórzyć. Nie wspomnę też o niesamowitych umiejętnościach oratorskich, których trzeba by się nauczyć, aby przyciągnąć do siebie tysiące ludzi na całodzienne wykłady. Zatem zamiast wspominać… skupimy się teraz na tym, czego ni jak nie dałoby się zaaranżować – swojej śmierci.
Psalm 41:9 UBG
Nawet mój przyjaciel, któremu ufałem, który jadł mój chleb, podniósł przeciwko mnie piętę. (Mateusz 26:14-16)
Zachariasz 11:13 UBG
Potem PAN powiedział do mnie: Rzuć je przed garncarza. Wspaniała to zapłata, na jaką mnie tak drogo oszacowali! Wziąłem więc trzydzieści srebrników i rzuciłem je przed garncarza w domu PANA. (Mateusz 27:3)
Izajasz 53:12 UBG
Dlatego dam mu dział wśród wielkich, aby dzielił się zdobyczami z mocarzami, ponieważ wylał swoją duszę na śmierć. Został zaliczony do przestępców, sam poniósł grzech wielu i wstawił się za przestępcami. (Łukasz 22:37)
Psalm 69:21 UBG
Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdy pragnąłem, napoili mnie octem. (Jan 19:29)
Psalm 34:20 UBG
On strzeże wszystkich jego kości; ani jedna z nich nie będzie złamana. (Jan 19:33)
Zachariasz 12:10 UBG
Będą patrzyć na mnie, którego przebili, i będą go opłakiwać, jak się opłakuje jedynaka; będą gorzko płakać nad nim, jak się płacze gorzko nad pierworodnym.(Jan 19:34)
Amos 8:9 UBG
14 W tym dniu, mówi Pan BÓG, sprawię, że słońce zajdzie o południu, i przyprowadzę na ziemię ciemność w jasny dzień; (Łukasz 23:44)
Izajasz 50:6 UBG
Podałem moje plecy bijącym, a moje policzki rwącym mi brodę. Nie zakrywałem mojej twarzy przed zniewagami i pluciem.(Mateusz 26:67)
Izajasz 53:9 UBG
I wyznaczono mu grób z niegodziwcami, a z bogaczami była jego śmierć, choć nieprawości nie uczynił ani nie znaleziono fałszu w jego ustach. (Mateusz 27-57)
Psalm 86:13 UBG
Bo wielkie jest twoje miłosierdzie dla mnie; ty ocaliłeś moją duszę z najgłębszego piekła. (Dzieje 2:24)
A nie mówiłam? Co my tutaj mamy. Zdradzony za 30 srebrników, które zostały wrzucone do domu Pana i dodatkowo przekazane garncarzowi za jego pole. Mega. Zaplanuj tu sobie coś takiego, żeby się wypełniło po twojej śmierci… Ukrzyżowany wśród przestępców, a pochowany wśród bogaczy. Dali mu żółć i ocet, przebili bok, ale nie złamali kości. Normalna praktyka wygląda bowiem tak, że aby skrócić męczarnie na krzyżu łamano piszczele. Jednak gdy miał ten jakże wspaniały czyn miłosierdzia być wykonany na Jezusie, stwierdzili, że On już zmarł. Przebili mu zatem bok, aby tak na wszelki wypadek przypadkiem nie powrócił do żywych. O ironio… Najbardziej wstrząsający jest jednak Psalm 22. Wielu ignorantów przytacza słowa Jezusa „Boże mój, Boże mój czemuś mnie opuścił”, zarzucając, że gdyby Jezus faktycznie był Synem Boga, Ojciec nigdy by go nie opuścił. Nie mając pojęcia o tym, że mniej więcej 700 lat wcześniej król Dawid napisał Psalm opisujący ze szczegółami walkę Zbawiciela na krzyżu. Trzeba tu podkreślić, że krzyżowanie ludzi zaczęto praktykować dopiero w 90 r. p. n. e. Za czasów Dawida modne było kamienowanie, więc nie miał on zielonego pojęcia o procesie, który opisał z medyczną wręcz precyzją. Jezus, resztkami sił, wisząc, dusząc się, cierpiąc niemiłosiernie, postanawia jeszcze zarecytować Psalm, który zapewne większość Żydów znała na pamięć, aby udowodnić kim jest. Udało się mu wypowiedzieć tylko jeden wers, na tyle prowokujący, że nawet Faryzeusze się przestraszyli. Bojąc się, że ludzie skumają o co chodzi próbowali Jezusa wyśmiać, tłumacząc, że brakuje mu piątej klepki, bo zaczął Eliasza wołać. Eli, Eli, lama sabachthani? Boże mój, Boże mój czemuś mnie opuścił? Powstało tyle mizernych naleciałości, tyle złych interpretacji, jak ludzie mogli to tak zbezcześcić… Kiedy po raz pierwszy przeczytałam Psalm 22 płakałam, za każdy razem, kiedy do niego wracam mam dreszcze. Jest tam wszystko. Jeśli któryś ze stojących pod krzyżem osób przypomniał sobie ten Psalm, pewnie narobił w gacie ze strachu i spłonął ze wstydu. Zacytuję go w trochę inny sposób, a każdego zachęcam do przeczytania całości.
Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? Czemu jesteś tak daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?.... Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela…. Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu. Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, mówiąc: Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha….. Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci. Psy bowiem mnie osaczyły, obległa mnie zgraja złoczyńców; przebili moje ręce i nogi…. Dzielą między siebie moje szaty i o moją tunikę rzucają losy….. Ale ty, PANIE, nie oddalaj się; mocy moja, spiesz mi na ratunek…. Od ciebie pochodzi moja chwała w wielkim zgromadzeniu; wypełnię swoje śluby wobec tych, którzy się ciebie boją. Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki.
Zasłużyłeś sobie na coś takiego? Nikt z nas nie zasłużył. A Pan i tak to zrobił, dla każdego z osobna.
Wypadałoby teraz to wszystko jakoś podsumować. Matematyk Peter Stoner obliczył prawdopodobieństwo wypełnienia się 8 proroctw w życiu jednego człowieka. Przy czym były to bardzo łaskawe przeliczenia, zachowujące duży margines błędu. Pokrótce: urodził się w Betlejem (Peter przyjął 1 osobę na 100 000), wjechał na ośle do Jerozolimy podając się za króla (1 osoba na 100), zdradzony za 30 srebrników (1:1000), które w Świątyni dostaje garncarz (1:100 000), miał trwałe rany na rękach (1:1000), milczał i nie bronił się podczas oskarżeń (1:1000), umarł wśród złoczyńców, został pochowany wśród bogatych (1:1000), przebite ręce i nogi (1:10 000). Ok, to ile nam wyszło? 1:10 do potęgi 28. Musimy wziąć jednak poprawkę na liczbę ludności z 2000 lat, czyli jakieś sto miliardów. Muszę przyznać, że ja się tutaj już z lekka potraciłam, ale Peter wyliczył prawdopodobieństwo równe 1:10 do potęgi 17. Hmmm… to może prościej. Prawdopodobieństwo jak jeden do stu biliardów. Chyba jeszcze gorzej, ciężko sobie tak wielką liczbę uzmysłowić. Na szczęście Peter w swojej książce „Science Speaks”, podał świetne porównanie. Wyobraźcie sobie powierzchnię wielkości stanu Teksas (Polska, Białoruś, Litwa, Łotwa i Estonia razem wzięte) całą wypełnioną monetami na wysokość 60 cm. Jakie jest prawdopodobieństwo wyciągnięcia jednej wcześniej poznaczonej? Tak jest 1:10 do potęgi 17. Przypomnę wam tutaj, że ten matematyk brał pod uwagę tylko 8 proroctw. A gdzie pozostałe trzysta?
Tak więc ułożyliśmy sobie tutaj ładną rameczkę. Kto chce zobaczyć cały obrazek, musi wyciągnąć instrukcję obsługi napisaną przez samego Stwórcę i samemu się pofatygować. Wielu uparcie jeszcze twierdzi, że Zbawiciel zapowiadany przez Stary Testament dopiero ma przyjść. No i przyjdzie, ale będzie to już jego druga wizyta i oj… wtedy to się dopiero będzie działo. Mesjasz musi mieć pochodzenie od Adama, Noego, przez Abrahama, Izaaka, Jakuba, Judę, Jessego i Dawida. Rodowody były prowadzone skrupulatnie, aż do roku 70, potem Jerozolima została całkowicie zburzona. Teraz jest już niemożliwe udowodnienie, że ktoś pochodzi z wyżej wymienionej linii. Dwa, za życia Mesjasza Jerozolima wraz z jej Świątynią miały działać normalnie, dopiero po jego śmierci miasto miało upaść. Mesjasz, Chrystus, Pomazaniec, czy jakby go nie nazwać, musiał przyjść na świat i umrzeć przed 70 r. n. e. według proroctw Starego Testamentu. Dlaczego uważam, że mógł to być jedynie Jezus Chrystus? Nawet jeśli ktoś nie wierzyłby w to, że Jezus wypełnił te wszystkie proroctwa, nie może zaprzeczyć, że Jezus jako jedyny człowiek, posiada ku temu dowody udokumentowane w licznych źródłach historycznych. Jeśli ktoś, ze wszystkich ludzi kiedykolwiek stąpających po ziemi, miałby rościć sobie prawa do tytułu Zbawiciela, to tylko Jezus z Nazaretu.
felietonyspodambony@gmail.com
Strona www stworzona w kreatorze WebWave.